Zmysł

Zacznę małymi krokami, ostatnio rozmyślałem jak to jest. Mówią tak coś za coś, moim zdaniem jest w tym dużo prawdy. Niekiedy wolałbym mięć spokój lecz nie tym razem. Jak to jest zaniżać świadomość do niskiego poziomu. I wtedy obudziłem w sobie iskrę by była stabilna. Więc poruszę pewną opowieść co by było gdyby główny kreator kierował się emocjami? Moim zdaniem w wszystkim jest jakaś odpowiedź. Więc o czym piszę, gdy wszystko przebiega normalnie wtedy czujemy spokój a gdy są czasy niespokojne wtedy pytamy się "Jak to możliwe". Wyjaśnię wam w czym rzecz, emocję są ważną częścią opowieści o. Trochę zagłębmy się w opowieść o ciemności, z niej powstał kontur lecz wszystko zaczyna się od światła ono tworzy właśnie szkic. Mówią to sprzedany gurt, moim zdaniem niezupełnie. Gdyż można zacząć walczyć lecz wszystko zależy od tego jak los nakreśli dalszą opowieść. Więc do czego bije, by mięć zmysł trzeba go czuć. Jeśli nie czujemy smykałki wtedy niema zmysłu. Moim zdaniem jest dużo opowieści które są powiązane z zmysłem samym w sobie. Więc tak, walką traci się dużo, lecz jest pewna rzecz do opowiedzenia. Czy wszystko wróci do normy, moim zdaniem z czasem tak.