Zacznę trochę od innej perspektywy, mniej więcej w około osi jest czas. Czas jest czasem czasem jest namiastką tego co możemy zobaczyć wokoło niego. Oscylacja wokoło kierunku czas o miernika jest inną perspektywą. W zakresie czasu jest osiem binarnych zmiany o której mało się mówi. Dlatego opiszę tu opowiadanie.
W głębinach czasu był czas wyłonił się z klepsydry o małej ziarnistości, w każdym ziarenku był zawarty ówże. W głębokości wymiaru każdego ziarna było powiększenie tej że wymiarowości. To tak ja przybliżać coś nad wymiar by potem znowu przybliżyć sobie znaczenie wymiaru. W wymiarze był wymiar i tak w kółko, w każdym z nich ziarno się powiększało. Aż w końcu wyłonił się obraz kuli, po czym z niej występował ten sam wymiar tylko w powiększeniu. Wielkość ziarna zależała od wymiaru, od początku do dalszej perspektywy. Chronika w nim była wymierną czyli zależną od występowania wielkości. W każdej wymiarowości występowała szczelina czasu, która powiększała tą zależność. Chronos, czyli czas miał duży wpływ na to co będzie dalej. Gdy głębia się powiększała zmieniał się układ szczelin po których się przemieszczał. Czas to powiększenie oraz ciąg rzeczywistości. W każdym ciągu jest różnica pewnie znacie tą opowieść. W różnicy jest pół a z połowy jest całość z całości jest połowy jest połówka. Czemu o tym mówię? Gdyż, czas to zależność nie wiemy ile dni minie zanim czas dobiega końca a czasem nie wiemy ile końców ma on sam. Sam koniec to początek a początek to koniec. Koniec końców wiem jak to przekazać. W każdej sekundzie rodzi się czas, a z każdym tchnieniem kończy się. Oddech łapiemy na pół by żyć i oddychamy by umierać. Dlatego to takie ciężkie do napisania, gdyż... Na początku jest życie na końcu śmierć. Lecz by wiedzieć że wieczność to każdy oddech trzeba się przyłożyć. Chronika to zapis, a zapis to chroniczność dla wnikliwego oka widać pewnie co chce przekazać. Pamiętajmy więc co niesie on z sobą, jest to życie oraz nieuchronne.
Comments