Stan a forma

Dziś zacznę od ułożenia układu, gdy mówimy o położeniu czynnika w układzie mamy wrażenie że formie czyli czynnym ułożeniu jest układ. Forma inaczej "wygląd czegoś" jest czynnikiem ułożenia całości czyli układu. Więc dziś opiszę czym jest stan w formie. W stanach zmiennych forma odpowiada za utrzymania struktury. Stan inaczej coś w czymś jest ugruntowany do położenia formy. Czyli bez stanu niema położenia jak i bez formy niema układu. W procesie form trzeba wiedzieć ile jest podłóż żeby oszacować daną formę. W wielowątkowym ułożeniu formy mogą być zmienne jak i stałe. Dlatego w ułożeniu form jest czynnik wiążący. Więc czym różnią się dwa podłoża czyli czym różni się forma od układu? W układzie jest zbiór czynników lecz w formie jest sam kształt. Można powiedzieć że stan utrzymuję się dzięki formie jak i w odwrotności forma nie będzie działać bez układu. Czynniki które są w formie są zbiorem dlatego wiązanie to jedna z wielu rzeczy które utrzymują układ w całości. Stan można implementować w różny sposób, forma może być kształtem jak i zmienną w której się znajduję. Zacznijmy od tego czy czynnik w stanie jest pasujący czy też nie. W stanie chodzi dokładnie o położenie czynników czyli dopasowanie. Gdy stan opera się o inny nadaje on właśnie formę lecz by wiedzieć ile jest zmian trzeba przyjrzeć się kształtowi. Daleko ponad wirem cząstek jest podział lecz bliżej patrząc jest to maksymalizacja formy czyli jej kontury zmieniają się wraz z ostrością. Tak działa atom jak i cząsteczki. Im bliżej się im przyglądamy tym bardziej zmieniają formę im dalej tym nie dostrzegamy ich konturów. Można powiedzieć że jest to skalowanie tego co chcemy dostrzec. Więc gdy skupiamy się na formie opatrujemy zawszę jakiś punkt który chcemy obrać jako kształt. Potem wrócę do innych przemyśleń.