Dobra, czas zacząć od prostoty wiem, wiem czas jest niesprzyjający z tego co wiem.
Dziś zajmę się tematem postawy, wyłania się on z zachowania zewnętrznego.
Ogólnie pytanie wewnętrzne różni się do pytania zewnętrznego. Można powiedzieć że "reflekt" wyłania się tam gdzie go ciężko spotkać ale czy to jest prawda? Nie wiem, nie zastanawiałem się zbytnio. (Żart).
Postawa zawszę dzieli się na reakcję środowiskowe, wyłania się ona z kręgu bliskich osób oraz tych dalekich. Podział zawszę jest od spraw kręgu zapoznawczego do tego który jest kontrapunktem.
Kiedy zastanawiamy się nad czynnikiem postaw (a trzeba głęboko szperać) mówi nam to ile czasu trzeba szukać.
Dobra więc w czym rzecz, głębokość refleksji zawszę trzyma się pewnej normy, jest nią? No właśnie, drugi człowiek. Więc do czego biję, teraz gdy siedzimy w domach i mamy mnóstwo czasu, napotykamy właśnie skojarzenie inter-dykcji. Jest to postawa między położeniowa że tak powiem.
W niej można odnajdywać to co jest dalej i głębiej lub bliżej i płycej.
Tak trochę, szorstko nie powiem lecz wszystko ma sens. W głębinach jest zawszę grunt a na wyżynach szczyt.
Można powiedzieć że szukając celu musimy zmagać się z tym dokąd dążyć oks.
Moje przemyślenie jest trochę interpersonalne, co jeśli azymut zmienia kurs za szybko?
No, właśnie jest wtedy problem.
Moim zdaniem trzeba brać zawszę poprawkową na to co jest trochę naciągane lub wyostrzone.
Wszystko ma cel mówię wam z góry, dobra tyle.
コメント