Obiektywność przekazu

Dobra dziś zajmę się pewną logiką, gdy mówimy o obiektywnym spostrzeganiu zdarzeń czasem przypatrujemy się odległości. Zacznijmy od tego że uwydatnienie cech w przekazie to pewna przekładania której trzeba się trzymać. Gdy doznajmy cierpienia w tym czasie odszukujemy w sobie cech dobroci. W drugą stroną jest inaczej, czasem zdarza się tak że w czasie eskalacji dobra zaczynam myśleć źle. W gruncie rzeczy człowiek żyje by doznawać trochę takich cech i odwrotności. Dlatego podpowiem jak to widzę, w obiektywnym spojrzeniu na świat czasem przypatrujemy się naturze z jakiej cechy się wywodzi. Z biegiem lat, światopogląd się zmienia raz idzie nurtem niszczycielskim a raz drogą budowy. Wiadomo że dokonywanie wyborów przez nas jest utrzymaniem norm i postaw w wraz z narastającą eskalacją. Niekiedy nie da się powstrzymać pewnych cech. Taka jest natura cech które są na nas nałożone. Nie wszystko da się zrobić na spokojnie lub też nie wszystko da się popędzić ogólna teoria przekazu jest taka. Oddawać z siebie pewną część siebie i oddać ją czytelnikowi. Można powiedzieć że los się obrotowy na swój sposób nie spodziewałbym się takiej zmiany patrząc kilka miesięcy wstecz. Dlatego poniekąd zależność przekazu powinna być kreowana w sposób ścisły. Nigdy nie byłem tego zdania ale też się dostosowuje do pewnych norm. Nie wszystko jest proste gdyby tak było na pewno było by nudno potem wrócę do rekonstrukcji.